Wielki Wirtuoz

Wielki Wirtuoz
gra rzeczywistością
na strunach
ludzkich wrażliwości

szumem morza
mew kwileniem
grzmotem burzy
pszczół brzęczeniem

przy blasku słońca
w półmroku księżyca
płynie i płynie
niebiańska muzyka

człowiek tańczy
jak mu grają
znosi
męki trudy znoje

pogubi rytm
pomyli kroki
wzbudzając tumult
na Balowej Sali

a akordy
równo płyną
i dla świętych
i przeklętych

kto tańczy
pięknie i namiętnie
i wytrwa gdy przebrzmi
akord ostatni

w nagrodę mógł będzie
poleżeć sobie
pod Niebiańską Gruszą
na dowolnie wybranym boku

Post został pochwalony 0 razy